تبخال تناسلی ( هرپس )
تبخال تناسلی ، بیماری شایع جنسی است که هر دو جنس زن و مرد را مبتلا می کند و علائم آن شامل درد ، خارش و سوزش و زخم های ناحیه تناسلی می باشند . با اینحال ، با وجود اینکه بسیاری از مبتلایان هیچ علامت و نشانه ای ندارند ، می توانند عفونت را به دیگران منتقل کنند . علت این بیماری ویروس هرپس سیمپلکس ( HSV ) می باشد و تماس جنسی راه اصلی گسترش ویروس این بیماری می باشد . پس از عفونت اولیه ، ویروس در بدن شما به صورت نهفته باقی می ماند و می تواند چند بار در سال مجددا فعال شود . تاکنون هیچ درمانی برای این بیماری یافت نشده است معهذا دارو های ضد ویروسی می توانند علائم آن را سریعا بهبود داده و ریسک واگیر دادن ویروس به افراد سالم را کاهش دهند . اجتناب از فعالیت جنسی در حین دوره فعال بیماری و نیز استفاده از کاندوم در دوره خاموش بیماری برای جلوگیری از انتقال ویروس نقش بسزایی دارند .
دو نوع ویروس هرپس ( HSV-1 ) و ( HSV-2 ) علل مسبب بیماری هستند . ویروس تیپ 1 بیشتر مسئول تبخال لب و ضایعات دهانی و ویروس تیپ 2 مسئول اکثریت موارد تبخال تناسلی می باشند . ابتلا به این دو نوع ویروس رویهم بسیار شلیع می باشد. بر طبق آمار جدید انیستیتو طب آمریکا ، حدود 80% از مردم در زمانی از زندگی خود به این ویروس مبتلا شده اند و اکنون آنتی بادی های آن را در خونشان دارند . توجه نمائید که حتی اگر شما یا شریک جنسی شما دارای هیچ نوع زخم در بدنتان نباشید باز هم ممکن است که این ویروس در بدنتان باشد و از طریق رابطه جنسی محافظت نشده ( بدون استفاده از کاندوم مردانه یا زنانه ) آن را به افراد سالم منتقل کنید . بدلیل اینکه این ویروس در خارج از بدن سریعا از بین می رود ، ابتلا به این ویروس از طریق صندلی توالت فرنگی و یا حوله و یا سایر اشیا تقریبا غیر ممکن است . افرادیکه مبتلا به این بیماری هستند ، باید که ابتلا همزمان به سایر عفونت های منتقله از راه جنسی نظیر ایدز را مد نظرداشته باشند و از آن لحاظ نیز آزمایش بدهند . برای مطالعه بیشتر در مورد ایدز و سایر عفونت های جنسی به بخش بیماری های عفونی جنسی این وبلاگ می توانید مراجعه کنید .
تست ها و روش های تشخیصی
پزشک شما بر اساس معاینه فیزیکی شما و نیز نتایج تست ها آزمایشگاهی تشخیص این بیماری را می دهد . تست DNA و تست تعیین عیار آنتی بادی ویروس و نیز کشت ویروس روش های تشخیص این بیماری می باشند .
داروها و روش های درمانی
گرچه هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما درمان با دارو های ضد ویروسی نظیر آسیکلوویر ( Zovirax ) و والاسیکلوویر ( Valtrex ) نقش بسزایی در کوتاه کردن دوره فعال بیماری و نیزتخفیف درد و سوزش ضایعات تناسلی و کاهش ریسک عود بیماری درآینده دارند . باید خاطر نشان کرد که نوع خوراکی و تزریق وریدی این داروها موثرتر از نوع موضعی آن می باشد .
در موارد عودهای مکرر ( بیشتر از 6 بار در سال ) درمان نگهدارنده با این دارو ها توصیه می شود .
پیشگیری
نکته اصلی پیشگیری از این بیماری ، اجتناب از برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده به بیماری می باشد. به این منظور سعی کنید که فقط با یک فرد شناخته شده سالم ارتباط جنسی برقرار کنید .
استفاده از کاندوم لاتکس درهر نوع رابطه جنسی ریسک ابتلا به بیماری را بسیار کاهش می دهد . شستن مکرر دست ها با آب و صابون پس از تماس دست با ضایعات بیماری و نیز عدم استفاده از لباس های زیر مشترک با افراد بیمار ، جهت پیشگیری توصیه می شوند .
